Hier is het vooral de merkwaardige compositie die de aandacht trekt! Het lijkt alsof een schilderij is opgenomen in een schilderij, maar eigenlijk is het een uitvergrote polaroidfoto die opgenomen is in dit werk. Door het kader in kader schilderen is er een bijna onwerkelijk dieptegevoel ontstaan. Het liggend naakt uit de jaren ’70 roept een gevoel op van zelfreflectie op. Terug ontstaat er een spanningsveld tussen realiteit en illusie in een decorum, die door haar constructie, een bijna theatrale scene vormt.